خواص درمانی سرخاب کولی

نام : سرخاب کولی
نام انگلیسی : Pokeweeds
دیگر نام ها : نام علمی: Phytolacca

خواص سرخاب کولی
ضد یبوست، سودا، جلوگیری از بزرگ شدن غده تیروئید، جلوگیری از سفت شدن کبد، درمان ریزش مو، جوش چرکین، خارش پوست، بواسیر و…

خواص درمانی سرخاب کولی
. ریشه این گیاه سمی است. ابتدا چند آب جوشانده بیرون ریخته شود سپس استفاده گردد. اگر چنان‌چه بر اثر بی‌احتیاطی استفاده شد جهت رفع مسمومیت آن شیر بنوشند.
. جهت جلوگیری از بزرگ شدن غده تیروئید برگ‌های سبز این گیاه را مانند سبزی خوردن می‌توان همراه غذا مصرف نمود.
. برای جلوگیری از سفت شدن کبد و رفع آن از برگ‌های این گیاه استفاده می‌شود.
. جهت درمان حالت صفراوی از سبزی این گیاه استفاده شود.
. میوه این گیاه ضد یبوست می‌باشد ولی نباید در خوردن آن افراط کرد.
. همچنین از برگهای جوان آن که محتوی ویتامین C می باشد بعنوان سبزی مصرف می شود

جهت درمان سودا مقدار نیم گرم از ریشه این گیاه با نظر پزشک استفاده شود.
. جهت درمان دانه‌های جلدی مزمن حدود نیم گرم از ریشه این گیاه ابتدا چند آب جوشانده بیرون ریخته شود سپس استفاده گردد.
. جهت جوش‌های چرکین صورت از ریشه این گیاه به صورت پماد بمالند.
. جهت درمان ریزش موی سر که باعث پیداشدن لکه‌های کوچک عاری از مو می‌گردد از پماد این گیاه استفاده کنند.
. جهت درمان بواسیر مقدار نیم گرم از ریشه این گیاه را به روش شماره یک تهیه و بنوشند و از پماد گرد ریشه این گیاه به محل بمالند.
. جهت درمان خارش پوست با دمکرده ریشه این گیاه پوست را بشویند.
. برای جلوگیری از ورم و سفت شدن پستان‌ها در اثر تراکم شیر برگ‌های این گیاه را له کرده به صورت ضماد بگذارند. ضماد این گیاه برای سرطان پستان مفید است باید تمامی سطح پستان را به استثنای نوک آن با ضماد این گیاه پوشانده و به مدت ۳ روز، پارچه‌ای را با دمکرده ریشه آن مرطوب نموده سپس ضماد را عوض کرده و ضماد دیگری ‌گذاشته تا ۱۵ روز این کار ادامه داشته باشد. در اثر این ضماد پوست پستان ملتهب و دارای جوش‌های چرکین می‌شود ولی پس از یک ماه تا ۴۵ روز سفتی پستان برطرف می‌گردد سپس پستان‌ها را خوب شسته و پودر اسید بوریک ریخته و می‌گذارید خشک شود.

اندام مورد استفاده گیاه سرخاب کولی

ریشه خشک شده :
امروز به عنوان تصفیه کننده لنف ، مخصوصا درتب غده ای والتهاب لوزه ، به کار می رود و می توان آن را برای درمان ماستیت به کار برد وداروهای روماتیسم اضافه کرد . کاربردخارجی آن برای بیماری های پوستی عفونی مانند جرب وکچلی قارچی پوست است و می توان آن را به مرهم های تسکین دهنده درد زخم ، همورویید و مفاصل ملتهب افزود .

میوه :
قدرت آن عموما کمتر از ریشه است .میوه تازه وخشک شده سمی است وشیوه آپاچی ، یعنی جویدن آن ، توصیه نمی شود. در گذشه آن را برای بیماری های پوستی و درمرهم های مسکن روماتیسم به کار می بردند. عصاره آن را روی زخم وتومور می مالیدند اما تاثیر چندانی ندارد .

مشخصات :
سرده‌ای از میخک‌سانان چندساله که بومی آمریکای شمالی و جنوبی و شرق آسیا و زلاندنو هستند و موادی دارند که برای پستانداران سمی است، اما پرندگان به‌راحتی میوه آن‌ها را می‌خورند، زیرا پوسته دانه آن‌ها در دستگاه گوارش پرندگان قابل هضم نیست. گیاه سرخاب به خانواده فیتولاکاسه تعلق دارد. علفی، پایا، با ارتفاع حدود ۳ متر بومی شمال آمریکا(جنوب غربی کانادا و ایالت های ویرجینا فلوریدا ایالت متحده آمریکا) است و به فراوانی در سواحل دریای خزر می روید. برگهای این گیاه متناوب، بیضی شکل، بدون دندانه، فاقد تار با پهنک کامل بدون گوشوارک، با گل های سفید و یا سفید مایل به صورتی و میوه های به رنگ بنفش مایل به سیاه ارغوانی شبیه خوشه انگور می باشد.