جداشدگی شبکیه چشم چیست؟

جداشدگی شبکیه عبارت است از جداشدن یا پاره شدن شبکیه (بافت گیرنده نور در پشت چشم) از سایر بافت های چشم. این عارضه در همه سنین و هر دو جنس دیده می شود. جداشدگی شبکیه یک اورژانس است.

جدا شدگی شبکیه۱ جداشدگی شبکیه چشم چیستعلایم شایع جداشدگی شبکیه چیست؟
علایم زیر معمولا در یک چشم رخ می دهد، ولی گاهی هر دو چشم را درگیر می کند:
– جرقه های نورانی در میدان بینایی
– نقاط شناور در میدان بینایی
– تاری دید
– موج دار دیدن تصاویر (گاهی)
– از دست دادن تدریجی بینایی. از آنجا که این حالت بسیار آهسته بروز می کند بیمار ممکن است متوجه آن نگردد.
– عدم وجود درد

عوامل ایجاد جداشدگی شبکیه چیست؟
– آسیب چشم (پارگی شبکیه)
– استعداد ارثی (احتمالا)
– تحلیل رفتن بافتی همراه افزایش سن

چه عواملی خطر ابتلا به جداشدگی شبکیه را افزایش می دهند؟
– بالا رفتن سن.
– دیابت شیرین.
– بیماری های عروقی.
– سابقه قبلی جداشدگی شبکیه.
– نزدیک بینی (میوپی) شدید.
– عوارض جراحی چشم.
– تومورها یا التهاب ها.

برای پیشگیری از جداشدگی شبکیه چه باید کرد؟
– بیماران در معرض خطر باید به طور منظم مورد معاینه چشم قرار گیرند.
– اگر بیمار دچار دیابت شیرین یا بیماری های عروقی باشد باید به درمان طبی برای کنترل آن ها اقدام نماید.

آیا علایم جداشدگی شبکیه بهبود می یابد؟
اغلب بیماری با درمان جراحی زودرس با استفاده از اشعه لیزر قابل درمان است. بدون درمان، کوری کامل یا نسبی در چشم مبتلا قابل انتظار است. با درمان تاخیری، درصورتی که جداشدگی به ناحیه ماکولا (ناحیه مسوول بینایی دقیق) گسترش یافته باشد، بینایی (دقیق) بیمار دچار اختلال دایمی می گردد.

درمان جداشدگی شبکیه چیست؟
بر اساس معاینه افتالموسکپی چشم پزشک بیماری را تشخیص می دهد. درمان به موقعیت و شدت جداشدگی بستگی دارد. درصورت ضربه به چشم استفاده از پوشش محافظ چشم ممکن است لازم باشد.
جراحی جهت برقراری اتصال مجدد شبکیه به بافت های زیرین با استفاده از اشعه های لیزر مخصوص یا سرما درمانی (با استفاده از درجه حرارت زیر نقطه انجماد) یا با تغییر شکل چشم (گاهی) انجام می گیرد. دستورهای زیر پس از جراحی توصیه می گردد:
– هر دو چشم باید به طور همزمان تا مدتی با پوشش مخصوص بسته شوند. در این مدت برای انجام کارها می توانید از دوستان یا خانواده کمک بگیرید.
– پس از برداشت پوشش چشم ها از عینک های دارای شیشه تیره استفاده کنید.
– چشم های خود را مالش ندهید.
– از دولا شدن اجتناب کنید.
– از حالاتی که ممکن است باعث افزایش فشار داخل چشم شوند نظیر یبوست؛ بلند کردن وزنه سنگین یا سرفه شدید اجتناب کنید.
– پس از جراحی در حالت خوابیده به پشت در بستر استراحت کنید و سر را هم کمی بالاتر از سطح بستر قرار دهید. برای جلوگیری از تشکیل لخته در وریدهای عمقی، اندام های تحتانی را در طی استراحت مرتباَ حرکت دهید. با صلاحدید چشم پزشک فعالیت های طبیعی خود را از سر بگیرید.

برای درمان جداشدگی شبکیه چه داروهایی تجویز می شود؟
– قطره های چشمی گشاد کننده مردمک. گشاد شدن مردمک فعالیت چشم در طی دوره التیام پس از جراحی را کاهش می دهد. اگر شما نمی توانید خود قطره داخل چشمتان بریزید، برای این منظور از دیگران کمک بگیرید.
– داروهای آرامبخش به منظور کاهش اضطراب در طی دوران نقاهت توصیه می شود.

در چه شرایطی به پزشک مراجعه کنیم؟
– اگر شما یا یکی از اعضای خانوادتان در میدان بینایی خود نقاط شناور یا جرقه های نورانی مشاهده می کنید. در این صورت مراجعه به پزشک را به تاخیر نیندازید زیرا این حالت ممکن است نشانه ای از یک حالت اورژانس باشد.
– بروز هرگونه نشانه عفونت (خونریزی، قرمزی، درد، تورم یا تب) پس از جراحی
– بدتر شدن وضعیت بینایی پس از اتمام دوره نقاهت بعد از جراحی