غربالگری سرطان

تشخیص سرطان در مراحل اولیه اغلب بهترین شانس را برای درمان فراهم می کند. با در نظر گرفتن این موضوع، با پزشک خود در مورد اینکه چه نوع غربالگری سرطان ممکن است برای شما مناسب باشد، صحبت کنید.

برای چند سرطان، مطالعات نشان می‌دهد که آزمایش‌های غربالگری می‌توانند با تشخیص زودهنگام سرطان جان انسان‌ها را نجات دهند. برای سایر سرطان‌ها، آزمایش‌های غربالگری فقط برای افراد با خطر افزایش یافته توصیه می‌شود.

بسیاری از سازمان‌های پزشکی و گروه‌های حامی بیمار توصیه‌ها و دستورالعمل‌هایی برای غربالگری سرطان دارند. دستورالعمل های مختلف را با پزشک خود مرور کنید و با هم می توانید بر اساس فاکتورهای خطر سرطان خود بهترین را برای شما تعیین کنید.

تشخیص سرطان

پزشک شما ممکن است از یک یا چند روش برای تشخیص سرطان استفاده کند:

معاینه بدنی. پزشک ممکن است مناطقی از بدن شما را برای توده هایی که ممکن است نشان دهنده سرطان باشد، احساس کند. در طول معاینه فیزیکی، پزشک شما ممکن است به دنبال ناهنجاری هایی مانند تغییر رنگ پوست یا بزرگ شدن اندام باشد که ممکن است نشان دهنده وجود سرطان باشد.

تست های آزمایشگاهی. آزمایش‌های آزمایشگاهی، مانند آزمایش ادرار و خون، ممکن است به پزشک شما کمک کند تا ناهنجاری‌های ناشی از سرطان را شناسایی کند. به عنوان مثال، در افراد مبتلا به لوسمی، یک آزمایش خون معمول به نام شمارش کامل خون ممکن است تعداد یا نوع غیرعادی گلبول های سفید خون را نشان دهد.

تست های تصویربرداری آزمایش های تصویربرداری به پزشک شما اجازه می دهد تا استخوان ها و اندام های داخلی شما را به روشی غیرتهاجمی بررسی کند. تست های تصویربرداری مورد استفاده در تشخیص سرطان ممکن است شامل توموگرافی کامپیوتری (CT) اسکن، اسکن استخوان، تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI)، اسکن توموگرافی گسیل پوزیترون (PET)، سونوگرافی و اشعه ایکس و غیره باشد.

بیوپسی در طول بیوپسی، پزشک نمونه ای از سلول ها را برای آزمایش در آزمایشگاه جمع آوری می کند. روش های مختلفی برای جمع آوری نمونه وجود دارد. اینکه کدام روش بیوپسی برای شما مناسب است به نوع سرطان و محل آن بستگی دارد. در بیشتر موارد، بیوپسی تنها راه برای تشخیص قطعی سرطان است.

در آزمایشگاه، پزشکان به نمونه های سلولی زیر میکروسکوپ نگاه می کنند. سلول های طبیعی یکنواخت، با اندازه های مشابه و سازماندهی منظم به نظر می رسند. سلول های سرطانی با اندازه های متفاوت و بدون سازماندهی ظاهری منظم تر به نظر می رسند.

مراحل سرطان

هنگامی که سرطان تشخیص داده شد، پزشک برای تعیین میزان (مرحله) سرطان شما کار خواهد کرد. پزشک شما از مرحله سرطان برای تعیین گزینه های درمانی و شانس شما برای درمان استفاده می کند.

آزمایش‌ها و روش‌های مرحله‌بندی ممکن است شامل آزمایش‌های تصویربرداری، مانند اسکن استخوان یا اشعه ایکس، برای مشاهده اینکه آیا سرطان به سایر قسمت‌های بدن گسترش یافته است یا خیر.

مراحل سرطان با اعداد ۰ تا ۴ نشان داده می شوند که اغلب به صورت اعداد رومی ۰ تا IV نوشته می شوند. اعداد بالاتر نشان دهنده سرطان پیشرفته تر است. برای برخی از انواع سرطان، مرحله سرطان با استفاده از حروف یا کلمات نشان داده می شود.

رفتار

بسیاری از درمان های سرطان در دسترس هستند. گزینه های درمانی شما به عوامل مختلفی مانند نوع و مرحله سرطان، سلامت عمومی و ترجیحات شما بستگی دارد. شما و پزشکتان با هم می توانید مزایا و خطرات هر درمان سرطان را بسنجید تا مشخص کنید کدام یک برای شما بهترین است.

اهداف درمان سرطان

درمان سرطان اهداف مختلفی دارد، از جمله:

درمان. هدف از درمان دستیابی به درمانی برای سرطان است که به شما امکان می دهد یک طول عمر عادی داشته باشید. این ممکن است بسته به شرایط خاص شما ممکن باشد یا ممکن نباشد.

درمان اولیه هدف از درمان اولیه حذف کامل سرطان از بدن یا کشتن سلول های سرطانی است.

هر نوع درمان سرطانی را می توان به عنوان یک درمان اولیه استفاده کرد، اما رایج ترین درمان اولیه سرطان برای شایع ترین سرطان ها جراحی است. اگر سرطان شما حساسیت خاصی به پرتودرمانی یا شیمی درمانی دارد، ممکن است یکی از آن درمان ها را به عنوان درمان اولیه خود دریافت کنید.

درمان کمکی. هدف درمان کمکی از بین بردن سلول های سرطانی است که ممکن است پس از درمان اولیه باقی بماند تا احتمال عود سرطان کاهش یابد.

هر نوع درمان سرطان می تواند به عنوان یک درمان کمکی استفاده شود. درمان های کمکی رایج شامل شیمی درمانی، پرتودرمانی و هورمون درمانی است.

درمان تسکینی. درمان های تسکینی ممکن است به کاهش عوارض جانبی درمان یا علائم و نشانه های ناشی از خود سرطان کمک کند. جراحی، پرتودرمانی، شیمی‌درمانی و هورمون‌درمانی همگی می‌توانند برای تسکین علائم و کنترل گسترش سرطان در زمانی که درمان امکان‌پذیر نباشد، مورد استفاده قرار گیرند. داروها ممکن است علائمی مانند درد و تنگی نفس را تسکین دهند.

درمان تسکینی را می توان همزمان با سایر درمان هایی که برای درمان سرطان شما در نظر گرفته شده است استفاده کرد.

درمان های سرطان

پزشکان برای درمان سرطان ابزارهای زیادی دارند. گزینه های درمان سرطان عبارتند از:

عمل جراحی. هدف از جراحی برداشتن سرطان یا تا حد امکان سرطان است.

شیمی درمانی درشیمی درمانی داروهایی استفاده می شود که سلولهای سرطانی را از بین می برد.

پرتو درمانی. پرتودرمانی از پرتوهای انرژی پرقدرت مانند اشعه ایکس و پروتون برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می کند. پرتودرمانی می‌تواند از یک دستگاه خارج از بدن شما (تابش پرتو خارجی)، یا می‌تواند در داخل بدن شما قرار گیرد (براکی تراپی).

پیوند مغز استخوان. پیوند مغز استخوان به عنوان پیوند سلول های بنیادی نیز شناخته می شود. مغز استخوان شما ماده ای است که در داخل استخوان های شما سلول های خونی را می سازد. پیوند مغز استخوان می تواند از سلول های خود یا سلول های اهدا کننده استفاده کند.

پیوند مغز استخوان به پزشک شما اجازه می دهد تا از دوزهای بالاتر شیمی درمانی برای درمان سرطان شما استفاده کند. همچنین ممکن است برای جایگزینی مغز استخوان بیمار استفاده شود.

ایمونوتراپی ایمونوتراپی که به عنوان درمان بیولوژیکی نیز شناخته می شود، از سیستم ایمنی بدن شما برای مبارزه با سرطان استفاده می کند. سرطان می تواند بدون کنترل در بدن شما زنده بماند زیرا سیستم ایمنی شما آن را به عنوان یک مزاحم تشخیص نمی دهد. ایمونوتراپی می تواند به سیستم ایمنی شما کمک کند تا سرطان را ببیند و به آن حمله کند.

هورمون درمانی. برخی از انواع سرطان توسط هورمون های بدن شما تغذیه می شوند. به عنوان مثال می توان به سرطان سینه و سرطان پروستات اشاره کرد. حذف این هورمون ها از بدن یا مسدود کردن اثرات آنها ممکن است باعث توقف رشد سلول های سرطانی شود.

درمان دارویی هدفمند درمان دارویی هدفمند بر روی ناهنجاری‌های خاص در سلول‌های سرطانی تمرکز می‌کند که به آنها اجازه زنده ماندن می‌دهد.

آزمایشات بالینی کارآزمایی‌های بالینی مطالعاتی برای بررسی راه‌های جدید درمان سرطان هستند. هزاران آزمایش بالینی سرطان در حال انجام است.

بسته به نوع سرطان شما ممکن است درمان های دیگری نیز در دسترس شما باشد.

جهت آشنایی با انواع سرطان و روش های درمان اینجا کلیک نمایید