علائمی در بدن که نشان دهنده ی کمبود پروتئین است

سوء تغذیه، رژیم خوراکی ناسالم و رژیم‌های خوراکی سخت و سنگین بدون پروتئین سبب عارضه‌های مختلف بر سلامت بدن می‌شود.

کارشناسان برای حفظ سلامت بدن توصیه می‌کنند افراد رژیم خوراکی استاندارد و سرشاز از پروتئین حیوانی کم چرب، پروتئین گیاهی، حبوبات، غلات و انواع میوه و سبزیجات را داشته باشند.

بسیاری از افراد به ویژه بانوان که رژیم‌های غذایی سخت و سنگین دارند از مصرف کربوهیدرات و پروتئین خودداری می‌کنند، غافل از این‌که کمبود دریافت این مواد زمینه ساز بروز انواع عارضه‌های سلامت می‌شود.

کمبود دریافت پروتئین دربدن سبب عارضه‌هایی مختلف از جمله ریزش مو می‌شود

‌یک دکترای فیزیولوژی ورزشی گفت: هر فرد روزانه به ۰.۸ گرم پروتئین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن احتیاج دارد.

موارد زیر از جمله نشانه‌های کمبود دریافت پروتئین است:

به خوردن خوراک‌های شیرین یا شور تمایل دارید

میزان کافی پروتئین دربدن سبب سوزانده شدن قند ناشی از مواد خوراکی و تنظیم آن می‌شود، از این رو رژیم خوراکی کم پروتئین سبب آزاد سازی بیشتر قند خون درون رگ‌ها و درنتیجه تمایل فرد به مصرف بیشتر خوراکی‌های شیرین یا شور می‌شود.

عضله‌های بدن ضعیف و آسیب پذیر می‌شوند

زمانی که به میزان کافی پروتئین دربدن وجود نداشته باشد بدن ذخیره کافی برای فعالیت‌های فیزیکی ندارد، عضله‌ها ضعیف شده و فرد توانایی کافی برای انجام فعالیت به ویژه ورزش ندارد.

کمبود دریافت پروتئین سبب می‌شود تا آسیب‌های ناشی از جراحی به زودی ترمیم نشده و فرد دچار درد‌های مفصلی و عضلانی شود.

ریزش موی سر پاسخ بدن به کمبود دریافت پروتئین

مصرف کم پروتئین می‌تواند سبب ریزش موی سر، شکنندگی ناخن ها، زرد شدن پوست صورت و احساس ضعف و ناتوانی شود. تک خوردن لب‌ها و پوسته پوسته شدن ناخن‌ها همگی از اثر‌های کمبود مواد پروتئینی دربدن است.

ضعف سیستم ایمنی بدن

سوء تغذیه و کمبود مصرف مواد مغذی به ویژه پروتئین‌ها سبب ضعف سیستم ایمنی بدن و ابتلای فرد به انواع بیماری‌ها می‌شود.

دراین حالت بدن ذخیره پروتئینی کافی برای مبارزه با عامل‌های بیماری زا نداشته و در زمان ابتلا به بیماری به سختی به درمان‌ها پاسخ می‌دهد.

ضعف خلق و خو و احساس عصبانیت

انتقال دهنده‌های عصبی مانند سروتونین و دوپامین همگی از پروتئین تشکیل شده‌اند و کمبود پروتئین سبب افت خلق و خو، ضعف اعصاب، کاهش میزان هوشیاری، عصبانیت و پرخاشگری در افراد می‌شود.

کمبود دریافت پروتئین سبب می‌شود تا آسیب‌های ناشی از جراحی به زودی ترمیم نشود

کم خوابی

کمبود پروتئین سبب کم خوابی، بی خوابی و دیدن کابوس می‌شود. تریپتوفان اسید آمینه‌ای ضروری برای سلامت بدن است که سبب احساس خواب آلودگی می‌شود. این اسید آمینه درخوراکی‌هایی، چون دانه‌های آجیل، گوشت بوقلمون، ماهی، برخی انواع پنیر، لوبیا، عدس و تخم مرغ موجود است. کمبود دریافت پروتئین می‌تواند سبب بدخوابی، بی خوابی و برهم خوردن تعادل هورمون‌های بدن شود.

درچه بازه های زمانی از روز پروتئین مصرف کنیم

بیشتر افراد بیشترین میزان پروتئین دریافتی خود را درطول وعده شام به دست می‌آورند، که دراین حالت به دلیل نزدیک بودن به زمان خواب، بیشتر پروتئین به صورت قند جذب بدن می‌شود، کارشناسان توصیه می‌کنند افراد در طول روز و در وعده‌های صبحانه و نهار نیز به میزان کافی پروتئین دریافت کنند تا بدن آن‌ها بیشتربه عضله سازی بپردازد و از ایجاد قند و چربی جلوگیری شود.

خوردن مواد پروتئینی یک ساعت قبل یا پس از انجام تمرین‌های ورزشی می‌تواند سبب عضله سازی، ترمیم بافت‌های عضلانی آسیب دیده دراثر ورزش و افزایش استقامت بدنی برای انجام تمرین‌های ورزشی و قهرمانی شود.

پروتئین برای عضله سازی مهم است. برای ساخت عضله و ایجاد قدرت باید پروتئین بیشتری نسبت به پروتئینی که بدن‌تان به طور طبیعی حین تمرینات قدرتی یا بدنسازی تجزیه می‌کند مصرف کنید. بهترین زمان مصرف پروتئین جهت کسب بهترین نتیجه در عضله سازی، موضوع بحث برانگیزی است:

طرفداران فیتنس معمولا توصیه می‌کنند ۱۵ تا ۶۰ دقیقه بعد از ورزش پروتئین مصرف کنید.این چارچوب زمانی به نام «پنجره‌ی آنابولیک» شهرت دارد و گفته می‌شود که بهترین زمان برای کسب بیشترین نتیجه از مواد مغذی مانند پروتئین است.

اما تحقیقات جدید نشان داده که طول مدت این پنجره، بسیار طولانی‌تر از آن چیزی است که قبلا تصور می‌شد. طبق گزارش انجمن بین المللی تغذیه‌ی ورزشی، مصرف پروتئین در فاصله‌ی زمانی تا دو ساعت بعد از تمرین، برای عضله سازی ایده آل است. برای یک فرد معمولی، تمرینات مقاومتی و مصرف پروتئین کافی، مهمتر از زمانبندی مصرف پروتئین است. یعنی افرادی که با معده‌ی خالی تمرین می‌کنند، مثلا قبل از صبحانه، اگر فورا بعد از تمرین پروتئین مصرف کنند خوب است زیرا مدت طولانی پروتئین دریافت نکرده‌اند.

حفظ توده‌ی عضلانی

حفظ توده‌ی عضلانی با افزایش سن اهمیت خاصی پیدا می‌کند. پژوهش‌ها نشان داده افراد بعد از ۳۰ سالگی، هر سال تقریبا ۳ درصد از توده‌ی عضلانی خود را از دست می‌دهند. متاسفانه کاهش توده‌ی عضلانی منجر به افزایش ریسک شکستگی استخوان و کاهش طول عمر می‌شود. دانشمندان توصیه می‌کنند در طول روز به طور یکنواخت پروتئین مصرف کنید تا جلوی کاهش توده‌ی عضلانی ناشی از افزایش سن را بگیرید. یعنی در هر وعده تقریبا ۲۵ تا ۳۰ گرم پروتئین بخورید.