با بیماری تب کریمه کنگو آشنا شوید!

در این مطلب شما را با یک بیماری دامی که در انسان ها نیز شایع است را به شما دوستان معرفی خواهیم کرد. تب کریمه کنگو نام این بیماری است و نوعی تب همراه با خونریزی بیرونی و داخلی است. در ادامه ی این مطلب با ما همراه باشید تا علائم و جزئیات مربوط به این بیماری را شرح دهیم.

معرفی کلی بیماری تب کریمه کنگو:

تب خونریزی دهنده ویروسی کریمه کنگو (CCHF) یک بیماری خونریزی دهنده تبدار حاد است که بوسیله کنه منتقل میشود و در آسیا، اروپا و افریقا وجود دارد. مرگ و میر بالا دارد و همه گیری‌های داخل بیمارستان آن نیز شایع هستند.

با وجود اینکه که بیماری مخصوص حیوانات است، ولی موارد تک گیر و همه گیری‌های ناگهانی این بیماری در انسان‌ها نیز اتفاق میافتد.

این بیماری اولین بار در سال ۱۹۴۴ در کریمه اوکراین شرح داده شد و نام تب خونریزی دهنده برای آن انتخاب شد. در سال ۱۹۶۹ مشخص شد پاتوژن ایجاد کننده تب خونریزی دهنده کریمه مشابه همان بیماری است، که در سال ۱۹۵۶ در کنگو مشاهده شده است. از این رو ارتباط این دو مکان و بیماری باعث اسم فعلی شد. CCHF در انسان بیماری شدیدی همراه با مرگ و میر حدود ۳۰ ٪ ایجاد می‌کند و شیوع بیمارستانی آن نیز بسیار بالا است.  در این بیماری حتی پس از مرگ فرد مبتلا هم همچنان خطر ابتلای این بیماری از طریق جسم فرد وجود دارد.

راه های انتقال و موقعیت های خطرناک:

• هر گونه تماس با حیوانات مبتلا
• تماس با دام های مبتلا (پرندگان مقاوم هستند و به این بیماری مبتلا نمی شوند به جز شترمرغ)
• تماس خونی و….
• هرگونه تماس فیزیکی با افراد مبتلا

تب کریمه کنگو در ایران:

این بیماری در استان های مرزی جنوبی شیوع دارد و از طریق دام های وارداتی به ایران منتقل شده است.

واکسن های این بیماری موجود است؟

برای حیوانات و انسان واکسن معتبر و مجازی برای این بیماری وجود ندارد. بخصوص انسان

علائم این بیماری چیست؟

شیوع بیماری بیشتر در فصل گرم سال همزمان با فصل فعالیت کنه است. علائم بیماری در انسان: سردرد، تب شدید، کمردرد و درد مفاصل و عضلات، دل درد، اسهال، استفراغ، قرمزی چشم و سرخی گونه، خونریزی (مثلا بصورت نقطه‌های ریز مثل سر سوزن یا خونریزی‌های وسیعتر یا خون دماغ)، یرقان.

علائم بیماری یک تا سه روز بعد از نیش کنه آلوده یا پنج تا شش روز بعد از تماس با حیوان آلوده ایجاد می‌شود. بعد از چند روز بیماری وارد مرحله خونریزی می‌شود. خونریزی خطر اصلی برای بیمار است و موارد منجر به مرگ اکثرا به دلیلی خونریزی‌های شدید داخلی است. مرگ و میر بر اثر بیماری زیاد است و به سی درصد می‌رسد